Een gast en zijn vrijwilliger: Kick en René
Maandag 2 december, niet echt lekker weer maar toch eropuit! René haalt zijn gast Kick op en komt met een zwierige bocht de stoep oprijden waar Kick en zijn vrouw Lien hem iedere maandag opwachten.
Kick is 74 en zit dik ingepakt in zijn rolstoel. Hij werd geboren met een afwijking in zijn hersenen maar kon tot zijn zestigste normaal en goed functioneren. Pas daarna begonnen de motorische problemen die ertoe leidden dat hij uiteindelijk in een rolstoel terechtkwam en slechts met veel hulp nog thuis kan wonen.
René werd een paar jaar geleden vrijwilliger bij Fietsmaatjes en vervult inmiddels een belangrijke rol in het technische Fietsmaatjesteam. Maar iedere maandagochtend is er tijd om met Kick te gaan fietsen. En dat is best een exercitie!
Kick kan weinig zelf maar René is sterk en als oud fysiotherapeut handig in het bedenken van oplossingen. Met militaire precisie wordt de fiets goed gepositioneerd, gaat René zo staan dat hij Kick kan tillen zonder zelf door zijn rug te gaan en stuurt Lien Kick aan en haalt op tijd de rolstoel weg zodra Kick op de fiets zit. De voeten worden gezamenlijk in de bakjes geplaatst, en de veiligheidsriem gaat om. Een extra ruw matje voorkomt glijden uit de stoel, een kussentje tussen de knieën, een dekentje tegen de kou en met een spanband worden Kick’s benen aan de stang van de Veentrapper vastgezet. En dan… kan het feest beginnen!
Een grote glimlach op Kick z’n gezicht bewijst dat hij er zin in heeft. Vandaag wil hij graag naar Uithoorn, kijken hoe de tramlijn 25 daar rijdt. Hij werkte vroeger bij de KLM en is altijd geïnteresseerd in bouwwerken en constructies. René ook dus dat is samen gaan kijken naar hoe lijn 25 werd doorgetrokken, “of ze het wel goed doen bij de ondertunneling van de A9 😉 ” en af en toe een ritje naar Schiphol is voor beide altijd interessant.
Kick komt moeilijk uit zijn woorden dus de gesprekken gaan niet altijd even makkelijk maar gelukkig mankeert er niks aan zijn gehoor en kunnen ze samen over de dingen des levens praten waarin de kleinkinderen een belangrijke rol spelen.
Het eindstation van lijn 25 wordt door hen goed bevonden en via Nes aan de Amstel voert de rit terug naar huis. Daar staat Lien weer klaar voor de omgekeerde operatie uit de fietsstoel en in de rolstoel.
Het bleef gelukkig droog, als het regent gaan zij niet fietsen: als je niet beweegt wordt het toch echt gauw koud. René is blij met de elektrische ondersteuning van de Veentrapper, zonder die zou dit echt onmogelijk worden en dat zouden beide erg jammer vinden. Voor Kick is het een heerlijk uitje en ook Lien is blij met een uurtje voor zichzelf!
